Φαντάσου λοιπόν τον βουλευτή που ψήφισες να έχει μόλις εκλεγεί, και για πρώτη φορά να μπαίνει στην Ελληνική βουλή αναζητώντας την καρέκλα του. ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΑ. Η θέση του είναι ανάμεσα από τον Κύριο “Γαμάω” και τον Κύριο ”Δέρνω”.
Ο κατακόκκινος από την προσπάθεια κώλος του να εκλεγεί, είναι λίγα δευτερόλεπτα μακρυά από την απόλυτη ηδονή. Σηκώνει το σακάκι (πρέπει να του είναι εύκολο μέχρι τώρα) και στρώνει τον κώλο του στην γλυκιά ξύλινη πόρνη του.
Κοιτώντας γύρω του βλέπει και τα υπόλοιπα πρεζάκια. Όλοι τους εθισμένοι από την ματαιοδοξία της εξουσίας. Αυτή είναι η στιγμή που ξεχνά ποιος τον έβαλε εκεί μέσα, και για ποιόν λόγο. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία για αυτόν, παρά η γλυκιά ξύλινη πόρνη.
Είναι έτοιμος να κάνει τα ΠΑΝΤΑ και να βάλει την υπογραφή του για αυτά που θα κάνει. Κανένας δεν πρόκειται να του κάνει κακό γιατί έχει ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ. Η άδεια του να κάνει ότι γουστάρει χωρίς να έχεις συνέπειες με την δική σου ψήφο, και να πληρώνεται αδρά για αυτό, ήταν το όνειρο του. Και μόλις το έκανες πραγματικότητα.
Παρεμπιπτόντως η αναζήτηση στο Google με τις λέξεις κλειδιά ”βουλευτική καρέκλα” βγάζει αυτό….
Φώτης Αλεξίου.
