You are currently viewing Δεν ξέρω αν το καταλάβατε ακόμα…αλλά το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον.

Δεν ξέρω αν το καταλάβατε ακόμα…αλλά το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον.

cinemaΕίναι μια ιστορική μέρα η σημερινή. Γιατί ? Ελπίζω να καταλάβατε ότι το χάρτινο κτήριο του οποίο πολλοί το ξέρουμε σαν ”Βουλή των Ελλήνων” δεν είναι παρά ένα παρασκήνιο, ενός έργου που το βλέπουμε ξανά και ξανά και ξανά. Το έργο λέγεται ”Δημοκρατία” και οι ηθοποιοί του αλλάζουν συνέχεια ρόλους με σκοπό να μπερδεύουν το κοινό του. Ο ρόλος του Σύριζα δεν ήταν καν ρόλος.

Ήταν ένα μικρό διάλειμμα στο οποίο αντί να μας πουλήσουν ”πατατάκια” μας πουλήσανε την ”δύναμη” που έχει η ψήφος μας, τρόμο και διχόνοια.Το διάλειμμα όπως φαίνεται τελείωσε, αλλά όχι και το έργο. Έτσι δεμένοι πλέον στις καρέκλες μας, μας αναγκάζουν σαδιστικά να παρακολουθήσουμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Επειδή ”ουδέν κακόν αμιγές καλού” καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι δυστυχώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΜΜΑ – ΚΙΝΗΜΑ  το οποίο να αντιπροσωπεύει τον Ελληνικό λαό αυτή την στιγμή στη Βουλή. Το μόνο παρήγορο στην όλη υπόθεση είναι το γεγονός ότι ο Ελληνισμός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ουσιαστικά μιας ιδεολογία που βασίζεται – πάντοτε κατά την ταπεινή μου άποψη – στο ανθρώπινο ΗΘΟΣ.

 


Δεν μπορείς να δολοφονήσεις την Ελληνική Ιδεολογία διότι αποτελεί τον καταλύτη ισορροπίας για την ανθρώπινη εξέλιξη. Εκτός αν θέλεις να φέρεις το χάος, έτσι ώστε να επιβάλεις τις δικές σου αρχές. Είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνετε τι εννοώ. Εύχομαι σε όλους μας να διατηρήσουμε την ανθρωπιά μας, τις αρχές, και την αλληλεγγύη που δείξαμε, και συνεχίζουμε να δείχνουμε στις δύσκολες αυτές εποχές. Ότι ποιο αληθινό και πολύτιμο έχουμε αυτή την στιγμή είναι ο ένας, τον άλλον.

Φώτης Αλεξίου.

 

thanku4sharing