Τα πέντε δέντρα στον παράδεισο εμφανίζονται στο Ευαγγέλιο του Θωμά «#19».
Είναι μια αλληγορία του Ιησού που εξηγεί ότι όποιος φτάσει τα 5 επίπεδα της Συνείδησης θα ξεπεράσει τη δυαδικότητα της ζωής και του θανάτου.
Με τα πέντε επίπεδα Συνείδησης σε ευθυγράμμιση, η ζωή είναι απολύτως ιδανική.
Η απόλυτη επιλογή επιτρέπει σε κάθε επίπεδο να λειτουργεί αυτόνομα με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα που μπορεί να είναι λιγότερο από ιδανικά.
Ο Παράδεισος είναι συνώνυμο της ιδανικής ζωής.
Ο Ιησούς προσθέτει ότι τα πέντε δέντρα δεν αλλάζουν με το καλοκαίρι ή το χειμώνα και τα φύλλα τους δεν πέφτουν.
Αυτό σημαίνει ότι από μια απόλυτη προοπτική και τα πέντε επίπεδα υπάρχουν ταυτόχρονα και για πάντα, ταυτόχρονα, συνδεδεμένα και συνεχώς.
Τα πέντε δέντρα είναι σύμβολο των πέντε επιπέδων από τα οποία μπορεί να γίνει αντιληπτή η ζωή με πέντε μοναδικά διαφορετικές προοπτικές:
Το Φυσικό Ταυτότητα – το Υποσυνείδητο
Το Φυσικό Εγώ – το Συνειδητό
Το Πνευματικό Εγώ – το Υπερσυνείδητο
Η Πνευματική Οντότητα – η Υπερσυνείδητη
Η Συνείδηση του Ένα – Θεού
Ως φυσικός Άνθρωπος, έχω συνείδηση μόνο της προοπτικής της αίσθησης του φυσικού μου εγώ του Εαυτού.
The Perspective of the Physical Id είναι να κρατήσει τον άνθρωπο στη ζωή.
Το Id μου είναι το υποσυνείδητό μου που ελέγχει συναισθηματικά το φυσικό μου σώμα.
Η φυσική μου εμπειρία είναι συναισθηματική, βασισμένη στις πεποιθήσεις και τις πεποιθήσεις του υποσυνείδητα ενεργού προγραμματισμού μου.
Το Id είναι υπεύθυνο για την επιβίωσή μου και το πόσο καλά επιβιώσω.
Έχει πρόσβαση μόνο σε τοπική γνώση της φυσικής μου κατάστασης.
Προγραμματίζεται από τις φυσικές μου αισθήσεις και την εμπειρία μου από τη ζωή.
Όπως συμβαίνει με ένα πρόγραμμα υπολογιστή, τα σκουπίδια μέσα ισούται με τα σκουπίδια έξω.
Το αναγνωριστικό μου είναι η φωνή της λογικής μου.
Παρέχει τους λόγους για τους οποίους να ενεργήσω και γιατί όχι να ενεργήσω.
Όταν ακούω τη λογική, ακούω τις υποσυνείδητες προγραμματισμένες πεποιθήσεις μου.
Οι περιοριστικές πεποιθήσεις και φόβοι είναι ένα σφάλμα στη βάση δεδομένων των εμπειριών μου.
Η χωρητικότητα του αναγνωριστικού μου είναι σχετική με την καθαρότητα του προγραμματισμού μου.
Η Προοπτική του Φυσικού Εγώ είναι αυτή της συνειδητής μου αίσθησης του Εαυτού.
Είναι η άποψή μου για το ποιος πιστεύω ότι είναι ο Εαυτός μου.
Το εγώ έχει μια πεπερασμένη επιλογή από φαινομενικά άπειρες δυνατότητες για το ποιος μπορεί να είναι.
Το πώς βλέπει τον εαυτό μου το εγώ μου είναι μια αντανάκλαση του υποσυνείδητου προγραμματισμού μου.
Η φυσική μου ταυτότητα και το φυσικό μου εγώ συνεργάζονται για να κατανοήσουν έναν φαινομενικά παράλογο κόσμο.
Η συνειδητή αίσθηση του Εαυτού μου επιδιώκει να αποκτήσει νόημα ο Εαυτός μου.
Αναζητά άνεση και ασφάλεια από έναν φαινομενικά τρελό κόσμο.
Το φυσικό εγώ χρειάζεται να βλέπει τον εαυτό του ως λογικό.
Αυτό το κάνει σε σύγκριση με αυτό που όλοι οι άλλοι άνθρωποι θεωρούν φυσιολογική συμπεριφορά ευθυγραμμισμένη με κοινές πεποιθήσεις.
Ο φόβος να είμαι ανώμαλος δεν επιτρέπει την προοπτική μου για μια μη φυσική ύπαρξη.
Το φυσικό εγώ βλέπει τον εαυτό του ως ένα φυσικό ανθρώπινο ον που έχει μια φυσική εμπειρία που ονομάζεται ζωή.
Η Προοπτική του Πνευματικού Εγώ είναι η προοπτική της πνευματικής μου αίσθησης του Εαυτού.
Είναι η επίγνωσή μου ότι είμαι πνευματικό Όν.
Είναι εγώ να είμαι ενσυνείδητος.
Ονομάζω την πνευματική μου αίσθηση του Εαυτού, την Ψυχή μου, τον Ανώτερο Εαυτό μου, τον πραγματικό Εαυτό μου ή τον Αληθινό Εαυτό μου.
Η Ψυχή μου γνωρίζει το όραμα, την αποστολή και τον σκοπό της ζωής μου.
Είναι πάντα σε πλήρη επίγνωση του πεπρωμένου μου, ακόμα κι όταν το φυσικό εγώ δεν έχει επίγνωση και δεν έχει αφυπνιστεί και ακολουθεί τη μοίρα μου.
Αποκομμένος από το πνευματικό μου εγώ, ακολουθώ τη μοίρα μου ή την καταδίκη μου, την τύχη μου ή την ατυχία μου με διάφορους βαθμούς τύχης ή τύχης.
Η προοπτική του πνευματικού μου εγώ είναι πέρα από τη διπλή πραγματικότητα του χώρου και του χρόνου.
Δεν υπάρχει παράδοξο, δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν υπάρχει φόβος και δεν υπάρχει σύγκρουση από την οπτική γωνία του πνευματικού μου εγώ.
Βλέπει μόνο τη μεγαλύτερη εικόνα της Ζωής.
Ωστόσο, απαιτεί την ευθυγράμμιση του φυσικού μου εγώ, για να επιτύχω τους στόχους του, να επιτύχω τις δεξιότητές του και να επιτύχω τα χαρακτηριστικά του για να επεκτείνω και να αναπτύξω την πνευματική μου επιτυχία.
Το πνευματικό μου εγώ έχει την επίγνωση και το φυσικό μου εγώ έχει τη συνειδητή ικανότητα.
Μαζί συνεργάζονται με συνειδητή επίγνωση όλων όσων υπάρχουν.
Η Προοπτική της Πνευματικής Οντότητας είναι Κυρίαρχος.
Είναι μια Κυρίαρχη Οντότητα με το δικό της ρόλο να παίξει στην Παγκόσμια Εμπειρία της Ζωής.
Βλέπει τη Μεγάλη Εικόνα των Πάντων ως Μεγάλο Σχέδιο.
Βλέπει και τις τρεις όψεις του Εαυτού μου ως Ένα.
Είναι παντογνώστης, παντοδύναμος & πανταχού παρών.
Είναι καθαρή φαντασία.
Είναι ο καπετάνιος του πλοίου μου της συνείδησης.
Είναι μια Ατομική Δημιουργική Σπίθα Ό,τι Είναι.
Έχει ένα Super Vision για το Θείο Σχέδιο.
Μια μεμονωμένη όψη του Θεού που είναι μια κυρίαρχη οντότητα.
Μια Θεϊκή Προοπτική που μπορεί να δημιουργήσει ό,τι μπορεί να φανταστεί.
Είναι η συνδυασμένη συνείδηση του εγώ, της ταυτότητας και της οντότητάς μου.
Είναι η συνειδητή-ταυτότητα-Οντότητά μου.
Είναι ο Υπερσυνειδητός Εαυτός μου.
Η Προοπτική του Ενός είναι η Ενότητα.
Η Ενότητα είναι η Μοναδικότητα Ό,τι Είναι.
Είναι χωρίς Ατομικότητα.
Είναι η Θεότητα του Θείου.
Είναι η Υπέρτατη Πρόθεση.
Η τελική πρόθεση είναι το Θείο Σχέδιο να βιώσει τη Θεότητα μέσω της φυσικής και πνευματικής εμπειρίας των Συνειδητών και Ασυνείδητων Καταστάσεων του Είναι.
Το Θείο επιδιώκει να βιώσει τη δική του Θεότητα μέσα από τέσσερις διακριτές όψεις του Εαυτού του.
Ο υποσυνείδητος φυσικός Εαυτός του – το Id.
Ο συνειδητός φυσικός Εαυτός του – το Εγώ.
Ο υπερ-συνείδητος πνευματικός Εαυτός του – η Ψυχή ή το πνευματικό εγώ.
Η υπερσυνείδητη πνευματική του οντότητα.
Όταν και τα τέσσερα επίπεδα της Συνείδησης έρχονται σε ευθυγράμμιση, συνεργάζονται ως Ένα και γίνονται ένα με τη μοναδικότητα της Ενότητας.
Από την προοπτική της Ενότητας, One is All & All is One and One is All That Είναι, ό,τι ήταν και ό,τι θα είναι ποτέ. Αμήν.
