Τι είναι αυτό?
Ο βήχας των ρείθρων είναι μια κοινή, μεταδοτική και τυπικά αυτοπεριοριζόμενη αναπνευστική νόσος που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των βρόγχων και της τραχείας. Ο βήχας του ρείθρου μπορεί να είναι είτε ιογενής είτε βακτηριακής φύσης και προκαλείται από πολλούς διαφορετικούς τύπους ιών/βακτηρίων που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους όπου συγκεντρώνονται άλλα σκυλιά. Οι σκύλοι πιάνουν τον βήχα του ρείθρου εισπνέοντας βακτήρια ή σωματίδια ιού στην αναπνευστική τους οδό. Παρόμοια με το κρυολόγημα στους ανθρώπους, ο βήχας των ρείθρων εξαπλώνεται μέσω αερομεταφερόμενων σταγονιδίων, άμεσης επαφής ή μολυσμένων επιφανειών. Μολύνεται εύκολα μέσω της έκθεσης σε ρείθρα επιβίβασης, ημερήσια φροντίδα σκυλιών, αθλητικές εκδηλώσεις σκύλων, γραφεία κτηνιάτρων, δημόσιους χώρους όπου επισκέπτονται σκύλοι, όπως πάρκα ή σχεδόν οπουδήποτε ο σκύλος σας έρχεται σε άμεση ή έμμεση επαφή με άλλα σκυλιά. Όπως ένα ανθρώπινο κρυολόγημα, είναι εξαιρετικά θεραπεύσιμο, αλλά είναι δύσκολο να προληφθεί.
Συμπτώματα της πάθησης
Τα συμπτώματα συνήθως αρχίζουν να αναπτύσσονται δύο έως έξι ημέρες μετά την έκθεση και περιλαμβάνουν έναν βήχα που ακούγεται σαν να πνίγεται και ο οποίος μπορεί να συνοδεύεται από ρινική ή οφθαλμική έκκριση. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει πυρετό και απώλεια όρεξης. Ο βήχας μπορεί να προκληθεί από τον ενθουσιασμό, το παιχνίδι, το ποτό ή το φαγητό ή την άσκηση πίεσης στο λαιμό. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από λίγες μόνο ημέρες έως αρκετές εβδομάδες.
Πρόληψη
Όλοι οι σκύλοι είναι ευαίσθητοι στον βήχα του ρείθρου. Ενώ υπάρχει διαθέσιμος εμβολιασμός για τον ιό bordetella που είναι το πιο κοινό στέλεχος του βήχα του ρείθρου, καθώς υπάρχουν και άλλα στελέχη που δεν καλύπτονται από τον εμβολιασμό, το εμβόλιο μπορεί να μην εμποδίσει τον σκύλο σας να προσβληθεί από την ασθένεια. Ο καλύτερος τρόπος για να περιορίσετε (αλλά όχι να εξαλείψετε) την έκθεση του σκύλου σας, είναι να τον περιορίσετε από δημόσιους χώρους όπου συγκεντρώνονται άλλα σκυλιά όσο το δυνατόν περισσότερο.
Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσκεψη κτηνιάτρου, έτσι ώστε η εξέταση του γιατρού να μπορεί να προσδιορίσει εάν ένα κατασταλτικό του βήχα και τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα καθώς δεν είναι κατάλληλα σε κάθε περίπτωση. Η βόλτα του σκύλου χρησιμοποιώντας κολάρο λαιμού θα πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια των συμπτωμάτων, καθώς αυτό μπορεί να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στην τραχεία προκαλώντας έτσι τον βήχα και περαιτέρω φλεγμονή της τραχείας του. Ένας ατμοποιητής ή το να βάζετε τον σκύλο στο μπάνιο ενώ κάνετε ντους με ατμό για να αποφράξετε τη μύτη και να ανοίξετε τις οδούς αναπνοής είναι επίσης χρήσιμο. Υπάρχουν επίσης μερικές φυσικές θεραπείες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τον σκύλο να ανακουφίσει τα συμπτώματα. Η θεραπεία για τον βήχα του ρείθρου δεν σημαίνει ότι ο σκύλος δεν θα ξανακολλήσει ποτέ την ασθένεια. Όπως και με το ανθρώπινο κρυολόγημα, κάθε φορά που ο σκύλος βρίσκεται κοντά σε άλλα σκυλιά και περιοχές σκύλων, κινδυνεύει να κολλήσει την ασθένεια.
