Παρατηρήστε πώς κινείται κάθε σωματίδιο.
Παρατηρήστε πώς όλοι μόλις έφτασαν εδώ
Από ένα ταξίδι.
Παρατηρήστε πώς το καθένα θέλει διαφορετικό φαγητό.
Παρατηρήστε πώς εξαφανίζονται τα αστέρια καθώς ανατέλλει ο ήλιος,
Και πώς όλα τα ρυάκια ρέουν προς τον ωκεανό.
Κοιτάξτε τους σεφ που ετοιμάζουν ειδικά πιάτα
Για τον καθένα, ανάλογα με το τι χρειάζεται.
Κοιτάξτε αυτό το κύπελλο που χωράει τον ωκεανό.
Κοιτάξτε αυτούς που βλέπουν το πρόσωπο.
Κοιτάξτε μέσα από τα μάτια των φίλων
Μέσα στο νερό δηλαδή
Ολόκληρα κοσμήματα.
Ο Ρούμι εκφράζει επίγνωση. Ο Ρούμι καταλαβαίνει ότι η ζωή είναι διαφορετική. είναι μια πληθώρα από πραγματικότητες και εμπειρίες. Παντού υπάρχουν μεταφορές που επισημαίνουν την πολλαπλότητά μου. Τα σημειώνω διανοητικά, αλλά τα αγνοώ. Είναι συναρπαστικό να βλέπω τον εαυτό μου να επικεντρώνεται σε ένα μόνο πρότυπο ζωής, το γραμμικό πρότυπο, το οποίο έχει αρχή και τέλος. κάθε άλλη ζωή είναι εκτός εστίασης.
Για μένα η απόσταση είναι μικρή, ο δρόμος ανώμαλος και η χαρά περιορισμένη. Στην πραγματικότητα όλα φαίνεται να είναι περιορισμένα. απλά δεν υπάρχουν αρκετά πράγματα για να κυκλοφορήσουν, ή αυτό πιστεύω. Έχω διδαχτεί ότι έχω μια προσπάθεια σε αυτή τη μέθοδο ύπαρξης και πρέπει να την κάνω σωστά για να αφήσω το στίγμα μου και να γίνω αυτό που γεννήθηκα, αλλά ξεχνάω τι γεννήθηκα και επιτρέπω σε κάποιον άλλο να θυμάται για μου. Χάνομαι στο δάσος της κρίσης και ο μοναδικός μου σκοπός είναι να επιβιώσω και το δυσκολεύω όσο μπορώ με τον εαυτό μου.
Ο Rumi μιλάει για τη διαφορετικότητα στο έργο του Special Plates. Κάθε σωματίδιο ή συνείδηση έχει το δικό του πιάτο, τη δική του τροφή και κινείται σε διαφορετική δόνηση. Η φυσική συνείδηση μοιράζεται ένα πιάτο διαφορετικότητας προκειμένου να επεκταθεί. Το νερό, τα αστέρια και όλοι οι πλανήτες δονούνται και κινούνται μαζί μου, αλλά εκφράζουν αυτή την κίνηση με απίστευτα διαφορετικούς τρόπους.
Όλα εξαρτώνται από την αντίληψή μου, από την πεποίθησή μου και μετά γίνονται αληθινά για μένα. Οι πέντε αισθήσεις μου κρίνουν τι είναι αλήθεια ή ψέμα στην τυπική πίσω αυλή, που αποκαλώ φυσική ζωή. Όλα τα άλλα τα απορρίπτω και τα ρίχνω στο υπόγειο των ψυχικών ψευδαισθήσεων, αλλά σε αυτό το υπόγειο τα σωματίδια συνεχίζουν να κινούνται και να ρέουν. Η συνείδηση είναι πάντα σε δράση ανεξάρτητα από την επίγνωσή μου γι’ αυτήν.
Η πόρτα του υπογείου ανοίγει. Το ανοίγω. Τώρα είναι η ώρα. Συνειδητά σωματίδια που στροβιλίζονται περιμένοντας να ανοίξω αυτή την πόρτα εισέρχονται στην επίγνωσή μου και επεκτείνομαι. Ο σεφ της συνείδησης που ετοιμάζει φαγητό για όλη τη ζωή ζει μέσα από εμένα και προσθέτει έρημο στο τραπέζι μου. Αισθάνομαι τη διευρυμένη παρουσία μου στο μυρμήγκι, σε μια τριανταφυλλιά και έναν φοίνικα γεμάτο με νέκταρ. Κολυμπάω σε ένα χωνευτήρι της συνείδησης και ακούω τους τόνους της ομορφιάς που φουσκώνουν μέσα από αυτό.
Το πρόσωπο ενός αστεριού αντανακλά το πρόσωπό μου καθώς ονειρεύομαι να αναπηδάω στο φεγγάρι ακριβώς καθώς ανατέλλει ο ήλιος. Το ρεύμα της συνείδησης μέσα μου γίνεται ωκεανός. Είναι ένας άλλος κόσμος γεμάτος τροφή για σκέψη. Είναι ένα ιδιαίτερο πιάτο καθώς και ένα φλιτζάνι που περιέχει νερό γεμάτο φίλους και τα κοσμήματα της αιωνιότητας. Το ειδικό πιάτο είναι ένα πιάτο για όλους.
