[ad_1]
Αυτό είναι ίσως το πιο διορατικό απόσπασμα που διάβασα από το MySpace Blog του Dr. Phil McGraw. Πρώτη φορά που το διάβασα, ήξερα ότι ήμουν εγώ!
Ρωτήστε με αν νιώθω ένοχος για αυτό το απόσπασμα και θα απαντήσω ΝΑΙ. Υπάρχουν πολλές καταστάσεις στη ζωή μου όταν νιώθω ότι ήμουν εντελώς χαμένος. Πράγματα σαν να γνωρίζω κάτι αλλά δεν κάνω κάτι γι’ αυτό. Για παράδειγμα, είμαι εκτόμορφος. Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Γνωρίζω ότι είμαι αδύνατη, αλλά μέχρι τώρα, δεν έχω καθιερώσει μια ισορροπημένη διατροφή για να πάρω βάρος. Ως εκτόμορφο, πρέπει να τρώω τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη.
Ένα άλλο πράγμα είναι ο ύπνος. Πίσω στο κολέγιο, πάντα καίω το μεταμεσονύκτιο κερί μου μόνο και μόνο για να πάρω το βαθμό Α στην τάξη. Μελέτες, θεωρίες, κουίζ και εργασίες ήταν όλα στο μυαλό μου, αλλά δεν άργησα λίγο και χαϊδεύω την πλάτη μου, «Γεια σου Ντιν, χρειάζεσαι λίγο ύπνο».
Τα αποτελέσματα: εξακολουθώ να επιζώ αλλά ζω με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα 🙁
Το να κάνω κάτι είναι μια από τις αδυναμίες μου, πιθανώς επειδή δεν είμαι από τη φύση μου γεννημένος για να είμαι χολερικός. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω τον ορισμό του choleric. Το χολερικό είναι ένα από αυτά τα τέσσερα υγρά της προσωπικότητάς μας και η κύρια περιγραφή του είναι «Ο πράκτωρ». Αλλά δεν κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν είμαι πράττοντας. Το μυστικό μιας ευτυχισμένης ζωής είναι να αγαπάς τον εαυτό σου όσο κι αν είσαι. Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε λάθος που δημιουργείς οικειοθελώς, γίνεται μια διορατική συνειδητοποίηση.
Έχω τους λόγους μου για τους οποίους δεν κάνω αυτό που θέλω να κάνω. Κάνοντας κάτι παράγει προσδοκίες και όταν το επίπεδο προσδοκιών μου φαίνεται υψηλό, απογοητεύομαι.
Αυτός είναι ο λόγος που πάντα υπενθυμίζω στον εαυτό μου να απολαμβάνει τον αυθορμητισμό των πάντων. Αποτυχία ή επιτυχία, είμαι ακόμα ο μηχανικός της μοίρας μου. Αν κάτι δεν έχει ολοκληρωθεί, μαθαίνω να περιμένω το σωστό timing πριν κάνω κάτι. Μερικές φορές, το να έχω προσωπικότητα τύπου Α με κατατροπώνει. Το να συνειδητοποιώ ότι αυτό που επιθυμώ δεν είναι πάντα αυτό που παίρνω φαίνεται καλό, σωστά;
Και ναι, η επίγνωση χωρίς πράξεις είναι άχρηστη, αλλά για μένα —
Η επίγνωση χωρίς να καταλαβαίνουμε τι, γιατί, πότε και πώς να κάνουμε κάτι σωστά φαίνεται άχρηστη.
[ad_2]
Source by Dean Ryan Martin
