[ad_1]
«Το δέκατο από όλα από τη γη, είτε σιτηρά από το χώμα είτε καρποί από τα δέντρα, ανήκει στον Κύριο· είναι άγιο στον Κύριο» Λευ 27:30.
Πώς σχετίζεται αυτό το εδάφιο με την ψυχική και σωματική υγεία, ιδιαίτερα όσον αφορά την ανοσία από τον κορωνοϊό;
Αφού διαβάσουμε περαιτέρω την αποκωδικοποιημένη μετάφρασή του, θα δούμε πόσο σχετικός και ζωτικός είναι αυτός ο στίχος για την καταπολέμηση του COVID.
Υπάρχει επίσης μια τεχνική εξάσκησης που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να ξεκινήσουμε.
Αλλά πρώτα κάποιο διευκρινιστικό πλαίσιο αφορά το κυριολεκτικό «εκκλησιαστικό» δέκατο και το «βιβλικό» δέκατο – υπάρχει μεγάλη διαφορά, δεν είναι ένα και το αυτό, όπως θα δούμε. Διότι, ενώ πολλές θρησκείες αναφέρονται στη Βίβλο, η Βίβλος δεν αναφέρεται σε καμία θρησκεία ή τελετουργία.
Η Βίβλος, σε όλη της την υπέροχη μεγαλοπρέπεια, αποτελείται από 66 βιβλία και 40 συγγραφείς. Ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για την επιστήμη του νου, παρουσιάζει κωδικοποιημένη σοφία για το πώς οι άνθρωποι μπορούν να αναπτυχθούν και να αναπτυχθούν πνευματικά σε όλες τις πτυχές του νου/σώματος/ψυχής. όγκοι προηγμένων γνώσεων για το πώς να χρησιμοποιήσουμε θετικά τις νοητικές μας ικανότητες για υγεία, ευτυχία και δημιουργικότητα, για να συμπεριλάβουμε την ταχεία ανοσοαπόκριση στον κορωνοϊό και τα ξένα αντιγόνα που εισέρχονται στο σώμα.
Η βαριά κωδικοποιημένη, βιβλική σύνταξη δεν παρουσιάζεται ως «υλικό ανάγνωσης» καθεαυτή – όπως ένα μυθιστόρημα – μάλλον ως υλικό μελέτης για αποκωδικοποίηση και τελικά ζει μέσα από τη συνείδηση του νου/σώματος για βέλτιστη ευεξία, ψυχική ειρήνη και ελεύθερα ρέουσα πληθωρική αγάπη . Έτσι, η κυριολεκτική ερμηνεία της βιβλικής σύνταξης δεν εξυπηρετεί πλήρως την εξέλιξη της ψυχής όπως επιδιώκεται από αυτούς τους θεόπνευστους συγγραφείς.
Όταν εγκαταλείπουμε τη μελέτη των γραφών και την αφομοίωση του περιεχομένου της στη συνείδηση, αγνοούμε την ευκαιρία ανάπτυξης της συνείδησης πέρα από την εκ γενετής κατάσταση του σαρκικού πρωτόγονου νου, αρκεστούμε σε ηχητικά τσιμπήματα και αναφορά στη μνήμη των κυριολεκτικών ερμηνειών των άλλων, σε αντίθεση με την άμεση αποκάλυψη μέσω της επίγνωσης του Δασκάλου μας στα πλαίσια.
Η λέξη Θρησκεία προέρχεται από το λατινικό Re-ligare: ligare σημαίνει δεσμεύω, προσθέτοντας έτσι το ‘re’ σημαίνει επανενώνω, ξανασυνδέω ή συνδέω ανθρώπινο και θείο, ενώ το ‘εκκλησία’ εσωτερικά μεταφράζεται: μυαλό/σώμα.
Κανένας άλλος άνθρωπος δεν μπορεί να επιτύχει αυτή την «επαναδέσμευση» — της θείας εμπειρίας μέσα μας — για εμάς.
Στην ουσία, η φύση του Θεού είναι η καθαρή συνείδηση: η στιγμιαία παντογνώστης δονητική σιωπή αγάπης, την οποία ο καθένας μας είναι σχεδιασμένος να έρχεται με φυσικά μέσα διαλογισμού.
Η σιωπή είναι χρυσός, ναι, στο ότι, με το μυαλό συναντώντας δονητική αγάπη-σιωπή, θεραπεύεται, ολόκληρη: μια αλχημεία από βασικό μέταλλο σε Χρυσό.
Το γεγονός είναι ότι, κατά τη γέννηση, οι νοητικές μας διεργασίες φορτώνονται σε σαρκικές συνθήκες από προηγούμενες ζωές: ο βαθύτερος νους λειτουργεί σύμφωνα με τον υποσυνείδητο νόμο. Ένα επίπεδο προγραμματισμένου θορύβου ψυχής που έχει διαβρώσει τους μηχανισμούς του νου αφήνοντας τη θεϊκή σιωπή χωρίς κανένα μέσο για να αντανακλάται μέσα στη φυσιολογία του νου/σώματος. Έτσι, κατά τη γέννηση, η ικανότητα πνευματικής διάκρισης δεν είναι άμεσα διαθέσιμη. Αυτή η σαρκική ή «κοσμική» διάβρωση είναι γνωστή στα γραφικά ως το «πέπλο» της πνευματικής άγνοιας
Στο πλαίσιο του «πέπλου» – αιτία της θεϊκής σιωπής – σίγαση της σοφίας – ο σκοπός της βιβλικής δεκάτης γίνεται εντυπωσιακά προφανής, όπως θα δούμε.
Τα δέκατα δεν είναι να δίνετε χρήματα σε άλλους
Πολλοί έχουν οδηγηθεί στο να πιστέψουν ότι τα δέκατα δίνουν πάνω από το ένα δέκατο των κερδών μας — του συσσωρευμένου πλούτου — σε κάποια εκκλησία ή θρησκεία. Αυτό δεν είναι απολύτως αλήθεια. Η έννοια της Βίβλου για τα δέκατα απέχει πολύ από το να δίνει χρήματα σε άλλους με αυτόν τον τρόπο.
Όπως διευκρινίστηκε προηγουμένως, «εκκλησία» σημαίνει μυαλό/σώμα. Σε αυτό το πλαίσιο, η λέξη «δεκάτη» έχει παρερμηνευθεί σε μεγάλο βαθμό, παρουσιάζεται αποκλειστικά για να σημαίνει ότι δίνει σε μια φυσική «εκκλησία».
Πολλοί χρησιμοποιούν επίσης το «δέκατο» και το «δέκα τοις εκατό» στην ίδια πρόταση, ως δύο ξεχωριστές ενέργειες. Η λέξη «δεκάτη» είναι εβραϊκή για «δέκατο» ή δέκα τοις εκατό. Επομένως, δεν μπορούμε να πούμε ότι παίρνουμε δέκα τοις εκατό από κάτι. Όντας ένα και το αυτό, γραμματικά μιλώντας, αυτό δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.
Τα δέκατα, όπως παρουσιάζεται στη Γραφή, δεν είναι καθόλου να δίνουμε χρήματα, κατσίκες, σιτηρά ή φυσική γη σε κανέναν. Δεν υπάρχει καμία «εντολή» για αυτό το σκοπό. Το να το πλαισιώνουμε διαφορετικά είναι μια ανθρωπογενής ιδέα.
Λοιπόν, τι είναι τα δέκατα της Αγίας Γραφής;
Η Βίβλος, όπως αναφέρθηκε, αφορά κυρίως την επιστήμη του νου — καθοδήγηση για το πώς να μεγιστοποιήσετε τις νοητικές ικανότητες στο υψηλότερο δυναμικό τους τόσο πνευματικά όσο και ηθικά. Σε αυτό το αποτέλεσμα – ενώ παρουσιάζεται αλληγορικά – ασχολείται με την ενσωμάτωση των υποσυνείδητων αντιδραστικών μοτίβων σκέψης, το «πέπλο», την αποκατάσταση της αδρανούς συνείδησης έρχονται έτσι στο βυθισμένο δυναμικό του Είναι μας, που αναφέρεται βιβλικά ως είσοδος στη γη της επαγγελίας.
Λόγω αυτής της καταπιεσμένης ψυχικής κατάστασης, ο άνθρωπος λέγεται ότι χρησιμοποιεί μόνο ένα κλάσμα του πλήρους νοητικού/δημιουργικού δυναμικού του. Αυτό το κλάσμα του «χρήσιμου» μυαλού είναι κατανοητό ότι είναι κοντά στο ένα δέκατο, αφήνοντας έτσι έναν πολύτιμο πόρο του ενενήντα τοις εκατό της συνείδησης ανεκμετάλλευτο, ως εκ τούτου μη ανεπτυγμένο.
Σε πρακτικό επίπεδο, αυτή η ελεγκτική δέκατη δυναμική διασφαλίζει ότι τα άλλα εννέα δέκατα του δυναμικού της συνείδησης παραμένουν βυθισμένα και εκτός πνευματικής αποστολής — επομένως η συνειδητή επίγνωση γίνεται μέσω των κληρονομημένων υποσυνείδητων προτύπων.
Το «δεκάτη» είναι μια κωδικοποιημένη έκφραση για την παράδοση αυτού του «σε χρήση» δέκατου: παράδοση των νοητικών διεργασιών που αφομοιώνουν το υποσυνείδητο περιεχόμενο σύμφωνα με το νόμο.
Έτσι, για να επεκτείνουμε τη συνειδητή ικανότητα του νου — να εξαλείψουμε το υποσυνείδητο περιεχόμενο — πρέπει να παραδώσουμε ή να δεκατέψουμε τις ελεγχόμενες υποσυνείδητες νοοτροπίες και τα μοτίβα σκέψης που διατηρούνται στη θέση τους από το βαθύ υπολειπόμενο στρες. Έτσι, το δέκατο σε άλλο επίπεδο είναι επίσης η παράδοση του άγχους — οι καρποί της κατώτερης νόησης — στον Θεό, σε σιωπηλό διαλογισμό.
Η παράδοση του δέκατου είναι συμβολική της απόκτησης 0 – πληρότητας – του πολλαπλασιασμού του 10 για να κερδίσει το 100, ενεργοποιώντας έτσι τον νόμο του πολλαπλασιασμού. Με άλλα λόγια, παραδίδοντας το συνειδητό 10% τμήμα του νου, αυξάνεται εκατό φορές σε 100%, με αποτέλεσμα να διευρύνει τη συνείδηση και την πλήρη διανοητική ικανότητα.
Έτσι, είτε λέμε 10 είτε ένα δέκατο, δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί και τα δύο προσελκύουν 0: και τα δύο κάνουν το ένα δέκατο σε 10 ή το 10 σε 100 [percent] εννοώντας την πλήρως ενσωματωμένη ψυχή.
Δίνοντας μέσα μας — διαλογισμό — λαμβάνουμε μέσα στη συνείδηση
Απαλλαγή από αυτόν τον υποσυνείδητο νόμο [of mind] έγκειται έτσι στο ΔΕΚΑΤΟ ΕΝΤΟΣ, την παράδοση του γεννημένου σε εξαρτημένο εγώ/διάνοια — το ένα δέκατο — με αυτόν τον τρόπο λύτρωση των βυθισμένων εννέα σκηνών, λύτρωση ψυχής ή, επιστροφή του άσωτου γιου. Σε αυτό το αποτέλεσμα, τα δέκατα παραδίδουν την εξαρτώμενη από το άγχος νοητική μας δραστηριότητα στην εσωτερική σιωπή, ηρεμία και ακινησία. που σημαίνει άνευ όρων μη εμπλοκή με τις ανησυχίες, τις ανησυχίες, τις επιθυμίες και τους φόβους μας. Μια απαλλαγή από το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον, που περιλαμβάνει επιτεύγματα, κοινωνική θέση και προσδοκίες.
Έτσι λαμβάνει η συνείδηση άμεσες πνευματικές ευλογίες, λαμβάνει «απελευθέρωση» από τη δουλεία του σαρκικού νου, από την αυτομάτως επαναλαμβανόμενη «αμαρτία».
Ο τακτικός καθημερινός διαλογισμός αναπτύσσει αυξημένη πνευματική επίγνωση, καθιερώνοντας έτσι τη μόνιμη απελευθέρωση της ψυχής από τη ζώνη σκλαβιάς του υποσυνείδητου νόμου.
Γίνεται φανερό τώρα, ότι κανένα ποσό εξωτερικού δεκάτη χρημάτων, σε κανένα πρόσωπο ή τόπο, δεν μπορεί να επιφέρει εσωτερική απελευθέρωση από τη λαβή του υποσυνείδητου νόμου, εκτός από το εσωτερικό δέκατο — να αφήσουμε τελείως το «δεκάτο μας» στον διαλογισμό .
Εξασκηθείτε για τον εσωτερικό διαλογισμό των δέκατων
Καθίστε όρθια σε μια άνετη καρέκλα. Οι παλάμες ανοίγουν στην αγκαλιά — τα μάτια κλείνουν απαλά.
Σταματήστε στιγμιαία για να κεντράρετε την επίγνωση ανάμεσα στα φρύδια. Παρατηρήστε την ήρεμη φύση αυτής της παύσης.
Φέρτε αργά αυτή την επίγνωση της παύσης και στα δύο ρουθούνια. Παρατηρήστε την εισερχόμενη και την εκροή αναπνοή και από τα δύο ρουθούνια ταυτόχρονα.
Παρακολουθήστε τα ρουθούνια με αποσπασμένο τρόπο.
Αφήστε την αναπνοή να «συμβεί» πέρα από τις συνειδητές μας ενέργειες.
Καθώς η αναπνοή βαθαίνει — μειώνεται το πλάτος — οι παροδικές σκέψεις θα εισέλθουν στο μυαλό. Αυτό είναι φυσιολογικό στον διαλογισμό. Όπως και τα ρουθούνια, απλώς παρακολουθήστε τις σκέψεις ουδέτερα χωρίς να κάνετε κλικ στους συνδέσμους τους, το οποίο «κλικ» χρησιμεύει μόνο για να ενεργοποιήσει ξανά το «πέπλο» – το ένα δέκατο – και πάλι σε δράση.
Παρατηρήστε ότι υπάρχει ένα κενό μεταξύ τους. Η διεύρυνση ή η εμβάθυνση αυτού του χάσματος διαλύει το βαθύ υπολειπόμενο στρες, αποδιαβρώνει και καθαρίζει τους νοητικούς μηχανισμούς, επιτρέποντας έτσι την υπερβατική εμπειρία. Το χάσμα — που δημιουργείται παρακολουθώντας τα ρουθούνια και τις σκέψεις — επεκτείνει την επίγνωση στην πάντα τέλεια Παρούσα Στιγμή — τα μέσα μας για υγεία, ευδαιμονία, φυσική ευτυχία που ρέει ελεύθερα και ανοσία έναντι του COVID.
Να είστε υπομονετικοί και να ξέρετε ότι κάθε διαλογισμός – συμπεριλαμβανομένων των επανεκκινήσεων και των παύσεων – αντιπροσωπεύει περαιτέρω πνευματική ανάπτυξη στο ανοδικό ταξίδι της ψυχής μας προς την Ολότητα, προς την αιώνια Καθαρή Συνείδηση.
Η κατασκευή από δέκα έως είκοσι λεπτά δύο φορές την ημέρα θα ήταν ιδανική.
Leviticus 27-30 NIV μετάφραση: παράφραση σε παρένθεση.
«Ένα δέκατο (παραδίνομαι) από όλα από τη γη, (από όλες τις ψυχικές μας ανησυχίες) είτε σιτάρι από το έδαφος (σπόροι δημιουργικής σκέψης) ή φρούτα από τα δέντρα, (δέντρο της γνώσης: όλες οι εμπειρίες, καλές και κακές) ανήκει στον ΚΥΡΙΟ (Ο ΚΥΡΙΟΣ μεταφράζει ΝΟΜΟ, που σημαίνει ότι η δημιουργία προέρχεται από τους νόμους της φύσης που ορίζονται από τον Θεό). είναι άγιο στον Κύριο (με υπερβαίνοντας τους νόμους της φύσης, η ψυχή υψώνεται στη συνείδηση του Θεού και την αιώνια απελευθέρωση).
Αυτός ο στίχος σχετίζεται απόλυτα με το διαλογισμό και την υπέρβαση μέσω της παράδοσης του εξαρτημένου εγώ/νοημοσύνης στην υπερβατική σιωπή μέσα.
Πηγή άρθρου:
[ad_2]
Source by Raymond Patrick Phelan
