[ad_1]
Γνωρίζουμε από κείμενα της αρχαίας ελληνικής Ιλιάδας, της Βίβλου και του Κορανίου ότι η ανθρώπινη αντίληψη για το χρώμα έχει εξελιχθεί. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το χρώμα τέτοιων πραγμάτων όπως η θάλασσα ή ο ουρανός, όταν συγκρίθηκε με άλλα αντικείμενα κοινού τόπου, έχει αλλάξει. Μέχρι πρόσφατα η κατανόησή μας για την επιστήμη υποστήριζε ότι η εξελικτική διαδικασία προκλήθηκε από τη γενετική κληρονομικότητα. Ωστόσο, έχει παρουσιαστεί η ιδέα ότι η γλωσσική αντίληψη του χρώματος δημιουργείται από μη γενετικές δυνάμεις που σχετίζονται με την εξελικτική ανάπτυξη μέσα σε ένα ολογραφικό σύμπαν.
Η πρόσφατη δημιουργία κρυστάλλων χρόνου από ερευνητές του Αμερικανικού Πανεπιστημίου απέδειξε ότι η επιστημονική, πνευματική και πολιτική κατανόησή μας σχετικά με την εξελισσόμενη πραγματικότητα είναι μια πρωτόγονη ψευδαίσθηση. Η λειτουργία των κρυστάλλων του χρόνου έχει δείξει ότι η αντίληψή μας ότι η επιστήμη διέπεται από έναν υπέρτατο νόμο που απαιτεί την εξαφάνισή μας, είναι εσφαλμένη. Επομένως, η εξελικτική διαδικασία που σχετίζεται με μια μη γενετική γλωσσική διαδικασία αντίληψης χρώματος απαιτεί διερεύνηση.
Η επιστήμη και τα κοινωνικά μας ήθη διέπονται από ένα καρκινογόνο δυσλειτουργικό πληροφοριακό σύστημα που ανακαλύφθηκε από επιδημιολόγους. Είναι μια τρισδιάστατη παγκόσμια επιδημία που μεταδίδεται από σύγχρονες συσκευές επικοινωνίας και πληροφόρησης. Το 2016 ανακαλύφθηκε και αναγνωρίστηκε από το Παγκόσμιο Ταμείο Τεχνών στη Ρωσία ένα αντίδοτο γλωσσικής αντίληψης χρώματος σε αυτήν την παγκόσμια επιδημία. Το 2017 αυτός ο Ρωσικός Οργανισμός Επιστήμης-Τέχνης ξεκίνησε να δημιουργήσει ένα ερευνητικό πρόγραμμα για να διερευνήσει τον ρόλο που θα διαδραματίσει η καλλιτεχνική γλωσσική αντίληψη των χρωμάτων στις φουτουριστικές τεχνολογίες. Το 2017, ερευνητές του Αμερικανικού Πανεπιστημίου δημιούργησαν κρυστάλλους χρόνου που αγκαλιάζουν την πραγματικότητα του αντίδοτου. Δήλωσαν την πρόθεσή τους να εφαρμόσουν τη νέα τους γνώση για την πρόοδο της υπάρχουσας τεχνητής κβαντικής τεχνολογίας πληροφοριών. Καθώς αυτή η τεχνολογία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της επιδημίας, αυτό θα ήταν σοβαρό λάθος. Εάν το ρωσικό πρόγραμμα ακολουθήσει την ίδια λογική και συνδυάσει τις πληροφορίες αντίδοτου με μολυσμένη τεχνητή νοημοσύνη, η τρισδιάστατη παγκόσμια επιδημία θα αλληλεπιδράσει με την ολογραφική εξελικτική διαδικασία με τρόπους που δεν καταλαβαίνουμε.
Είναι γνωστό ότι η χρήση τεχνικών καλλιτεχνικών γλωσσικών χρωμάτων για τον έλεγχο του ανθρώπινου νου για δυσλειτουργική πρόθεση υπάρχει, για παράδειγμα, η Βόρεια Κορέα, είναι τώρα ανησυχητική εξαιτίας αυτού. Σε φαινομενικά μικρότερο βαθμό μας διέπει ένας συνεχής βομβαρδισμός του αδιάκοπου εμπορικού τηλεοπτικού ελέγχου του μυαλού. Προκειμένου να συμβάλει θετικά σε αυτήν την κατάσταση, το κβαντικό βιολογικό αντίδοτο που απαιτείται για την ανάπτυξη υγιούς εξελικτικής τεχνολογίας θα πρέπει να γίνει ορατό στο ευρύ κοινό το συντομότερο δυνατό.
Ο Φιλόσοφος Πλάτωνας υποστήριξε ότι η εκτίμηση της αισθητικής τέχνης ήταν ανήθικη, απαιτώντας μια ηθική πνευματική σοφία μέσω της τέχνης προκειμένου να αποτραπεί η καταστροφική ιδιότητα της αδιαμόρφωτης ύλης που αναδύεται μέσα από το φυσικό άτομο για να καταστρέψει τον πολιτισμό. Αργότερα, στη σύγχρονη εποχή, ο φιλόσοφος, Immanuel Kant, συμφωνώντας με τον Πλάτωνα, έγραψε ότι ένα ασύμμετρο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο εξελισσόταν μέσα στο δημιουργικό, καλλιτεχνικό μυαλό ως η πνευματική σοφία που αναζητούσε ο Πλάτων. Η ιδέα του Πλάτωνα ήταν ότι ο φυσικός κόσμος ήταν μια ψευδαίσθηση, η οποία συμφωνεί με την ιδέα ότι ένα ολογραφικό σύμπαν είναι μια εξελισσόμενη ψευδαίσθηση της πραγματικότητας.
Γνωρίζουμε ότι μέσα σε ένα ολογραφικό σύμπαν οι καλλιτεχνικές ψευδαισθήσεις μπορούν να προκαλέσουν νευρολογικά συναισθήματα ανοιχτά σε χειραγώγηση από ανήθικα δικτατορικά καθεστώτα. Ωστόσο, η τεχνολογία αντιδότου χρησιμοποιεί μια εναλλακτική στην καλλιτεχνική ρητορική «Colour over Mind» που συνοδεύεται από καλλιτεχνικό ήχο και χρώμα για να δημιουργήσει μια δυσλειτουργική νοοτροπία. Μέσα στην ολογραφική πραγματικότητα το «Mind over Colour» χρησιμοποιεί την έννοια της φυσικής που είναι ίση και αντίθετη με τις ανήθικες ψευδαισθήσεις.
Οι σύγχρονοι καλλιτέχνες ζωγραφίζουν υποσυνείδητα στερεοσκοπικές εικόνες στους πίνακές τους. Ο καλλιτέχνης Salvador Dali ήταν πεπεισμένος ότι αυτό το φαινόμενο υπήρχε για ηθικούς σκοπούς. Η εκκεντρική φροϋδική γλώσσα του μαζί με επιστήμονες που υποστηρίζουν την επιστήμη, την πολιτική και την κοινωνική ηθική για να απελευθερωθούν από το δίλημμα αγκάλιασαν το πιο ηθικό μέλλον του Immanuel Kant. Το 2002 κατοχυρώθηκαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στερεοσκοπικά ασύμμετρα ηλεκτρομαγνητικά γυαλιά. Όταν χρησιμοποιήθηκε για την προβολή έργων τέχνης αυτού του αιώνα, η πεποίθηση του Νταλί ότι οι πίνακες περιείχαν ένα αόρατο στερεοσκοπικό μήνυμα έγινε πραγματικότητα.
Υπάρχουν τώρα πίνακες που απεικονίζουν μια στερεοσκοπική πολυδιάστατη ολογραφική εικόνα που απηχεί το περιγραφικό κείμενο του πίνακα. Αυτή η γλωσσική χρωματική αντίληψη ξεφεύγει κατά πολύ από το πεδίο της μηχανιστικής περιγραφής της περσινής έννοιας της χρωμοστερέοψης, στην οποία μια οπτική ψευδαίσθηση βάθους μεταφέρεται σε δισδιάστατες έγχρωμες εικόνες. Ωστόσο, στο σημερινό έργο τέχνης πολλά επίπεδα στερεοσκοπικών εικόνων συγχωνεύονται μεταξύ τους για να επιφέρουν κίνηση, η οποία μέσα σε μια ολογραφική πραγματικότητα αναγνωρίζονται από τους μηχανικούς ως πνευματικές δυνάμεις ροπής. Αυτές είναι οι δυνάμεις ροπής που ανήκουν στην ασύμμετρη ηλεκτρομαγνητική πνευματική τεχνολογία του Chales Proteus Steinmetz. Έγραψε λέγοντας στον κόσμο ότι μια τέτοια πνευματική τεχνολογία θα ήταν πολύ ανώτερη από τη μηχανιστική ασύμμετρη ηλεκτρομαγνητική παγκόσμια τεχνολογία που βοήθησε να δημιουργηθεί ως βασική φιγούρα στον ηλεκτρισμό της Αμερικής. Χωρίς τη νέα πνευματική νοοτροπία, ο πολιτισμός που διέπεται από την τρισδιάστατη επιδημία δυσλειτουργικών πληροφοριών θα οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο.
Η εξουσιοδότηση αυτού του άρθρου ανήκει σε ένα ντοκιμαντέρ της Εθνικής Τηλεόρασης της Αυστραλίας του 1979 με τίτλο, The Scientists – Profiles of Discovery. Μια λεπτομερής εξήγηση αυτών των ανακαλύψεων μπορεί να βρεθεί στην εργασία, The Optical Nature of Artistic Genius, (Απρίλιος 2017) του Chris Degenhardt, που δημοσιεύτηκε στο academia.edu.
[ad_2]
Source by Robert Pope